woensdag 2 maart 2011

EINDE VAN DE STAGE

De stageperiode is gedaan nu. Ik onthou vooral dat er een leuke werksfeer was tijdens mijn stage. Hier moet ik mijn "collega's" voor danken. Maar ondanks deze positieve werksfeer is dit toch niet echt een geschikte job voor mij. Het werk is naar mijn mening te ééntonig. Tijdens mijn toekomstige job mag er wel wat meer actie zijn ipv de hele tijd op de zelfde plek te werken. Toch sluit ik mijn stageperiode met een positief gevoel af, ik weet nu welke sector niet voor mij geschikt is.

STAGEPLEK

Ik heb tijdens mijn stage in Interpsort taken moeten uitvoeren in heel de winkel. Maar hier zijn foto's van de plaatsen waar ik de meeste tijd heb doorgebracht.


Foto van de winkel zelf. Hier moest ik taken uitvoeren zoals de nieuwe collectie ophangen, kledingstukken beveilligen,prijzen en de klanten helpen als ze dit nodig vonden.
Foto van het schoenen magazijn. Hier moest ik de schoenen op orde houden en schoenen aanrijken als er in de winkel naar gevraagd werd.

maandag 28 februari 2011

Google maps

 De Intersport in Herent is zeer goed gelegen. Het ligt vlak naast een drukke steenweg ( de Mechelsesteenweg) Er is een groot parkeerpark waar er zeker genoeg plek is voor alle klanten.
Naast de Intersport is er ook nog een GB en een luchbroekveld waar het personeel s'midaag kan gaan eten.
Voor de mensen die het openbaarvervoer gebruiken is het ook goed gelegen, het station van Herent is maar 5min stappen en van daar kan je naar het station van leuven gaan waar je dan je bus naar keuze kunt pakken.

maandag 14 februari 2011

Stage bij Intersport

Intersport verkoopt sportartikkelen. Naast het ruime aanbod aan sportartikelen in u favoriete sporttakken, staat Intersport ook voor het herstellen van u sportartikelen. Als u dat wenst kunt u ook terecht bij Intersport voor een deskundige uitleg over verschillende sportartikelen. De kernactivieteit is dus sportartikkelen verhuren en verkopen en staat in voor de beste prijs.

maandag 24 januari 2011

LELIJKE DROOM

De man in het zwarte trainingspak bleef staan. "Wie bent u?" vroeg Tom. Er kwam geen antwoord van de man. Tom voelde zich echt niet op z'n gemak. Hij kreeg koude rillingen over zijn rug. Dit kon door de koude temperaturen zijn op deze koude avond of door het feit dat het gezicht van de man in trainingspak niet zichtbaar was door de donkere kap op zijn hoofd. "Wat wilt u van mij?" vroeg Tom met bevende stem. Weer geen antwoord van de man. Nu volgde er een lange onaangename stilte. Maar in het hoofd van Tom was er een hels kabaal van alle mogenlijke opties die door zijn hoofd flitste. Nog voor de Tom alle opties had overlopen begon de man in zijn richting te stappen. Tom stond verstijfd aan de grond. Hij wou het liefst zo hard mogenlijk weglopen maar hij kon niet. De man kwam steeds dichter en dichter. Het gezicht van de man werd lichtjes zichtbaar in het licht van de lantaarnpaal. Maar daar was Tom niet op gefocust. Hij staarde naar de hand van de man die langzaam in zijn trainingsvest ging. Tom kon nog altijd niet bewegen van de schrik. De man stond nu vlak voor zijn neus. Nu pas zag Tom het gezicht van de man. Het was angstaanjagend. Het zat vol littekens en had een ongeschoren baard. Nu zag Tom dat de man zijn hand uit zijn trainingsvest haalde en een voorwerp vast had. Het was een pistool! De man hield het pistool tegen Tom's hoofd en zei op een kalme toon dat hij zijn autosleutels moest geven. Dit deed Tom ook maar met trillende handen. "Die heb je toch niet meer nodig" lachtte de man. "Wat bedoel je hiermee?" vroeg Tom. "Dat zul je wel zien" zei de man weer. "Eerst gaan we iets halen uit mijn auto". Tom wist niet wat de bedoeling was maar liep mee naar de auto van de man. De man opende zijn koffer en er lag een blauwe platic zak in met iets klein in. Tom moest het vastpakken en terug mee naar de grafput dragen. Hij deed dit zonder vragen te stellen,want hij wist niet hoe de man zou reageren. De man beveelde om de inhoud van de zak in de put te gooien. Tom deed dit maar was geschokt van wat er in zat. Het leek op een ongeboren Foetus! Tom keek in shok terug naar de man en vroeg wat hier de bedoeling van was. "Je dacht toch niet dat Bart hier nooit achter zou komen en dat hij dit zomaar zou laten gebeuren?" antwoorde de man. "Zit bart hier achter?" vroeg Tom. De man antwoorde niet en richtte terug het pistool tegen Tom's hoofd en haalde de trekker over. BANG!

Tom schoot kletsnat wakker in zijn bed. Het was maar een droom dacht hij. BANG! Hij hoorde terug een luide knal. Ben ik nog aan het dromen? dacht hij bij zich zelf. BANG! Nee hij was klaarwakker nu. Hij hoorde het klaar en duidelijk. Het geluid leek van zijn kamerraam te komen. Hij raapte al zijn moed bij elkaar en besloot om naar buiten te gaan kijken. Eerst zag hij niks en liet hij zijn ogen rustig wennen aan het stratlicht. Langzaam zag hij een man staan midden op de straat. Met een zwarttrainingspak en een blauwe plastic. De man keek recht in de ogen van Tom. Tom hooptte dat hij nog droomde...Maar dit was niet het geval.

maandag 29 november 2010

dinsdag 23 november 2010

VAN HET WESTELIJK FRONT GEEN NIEUWS





Nergens is een uitweg te vinden. Bij het schijnsel van een granaat probeer ik over de weilanden te kijken. Ze zien er uit als een woelige zee;de steekvlammen van de projectielen springen als fonteinen eruit op. Het is onmogelijk, dat iemand daar doorheen zou komen. Het bos wordt met de grond gelijk gemaakt; het wordt kapot geschoten;uit elkaar gerukt, in stukken gescheurd. We moeten hier op het kerhof blijven.

Auteur Remarque, Erich Maria


Titel:Van het westelijk front geen nieuws [BOEK]

Uitgever:Utrecht Bijleveld

Publicatiejaar:2008

ISBN 9789061318996 (paperback)

9789061318989

Badzijde: 44 regel 1-7