LELIJKE DROOM

De man in het zwarte trainingspak bleef staan. "Wie bent u?" vroeg Tom. Er kwam geen antwoord van de man. Tom voelde zich echt niet op z'n gemak. Hij kreeg koude rillingen over zijn rug. Dit kon door de koude temperaturen zijn op deze koude avond of door het feit dat het gezicht van de man in trainingspak niet zichtbaar was door de donkere kap op zijn hoofd. "Wat wilt u van mij?" vroeg Tom met bevende stem. Weer geen antwoord van de man. Nu volgde er een lange onaangename stilte. Maar in het hoofd van Tom was er een hels kabaal van alle mogenlijke opties die door zijn hoofd flitste. Nog voor de Tom alle opties had overlopen begon de man in zijn richting te stappen. Tom stond verstijfd aan de grond. Hij wou het liefst zo hard mogenlijk weglopen maar hij kon niet. De man kwam steeds dichter en dichter. Het gezicht van de man werd lichtjes zichtbaar in het licht van de lantaarnpaal. Maar daar was Tom niet op gefocust. Hij staarde naar de hand van de man die langzaam in zijn trainingsvest ging. Tom kon nog altijd niet bewegen van de schrik. De man stond nu vlak voor zijn neus. Nu pas zag Tom het gezicht van de man. Het was angstaanjagend. Het zat vol littekens en had een ongeschoren baard. Nu zag Tom dat de man zijn hand uit zijn trainingsvest haalde en een voorwerp vast had. Het was een pistool! De man hield het pistool tegen Tom's hoofd en zei op een kalme toon dat hij zijn autosleutels moest geven. Dit deed Tom ook maar met trillende handen. "Die heb je toch niet meer nodig" lachtte de man. "Wat bedoel je hiermee?" vroeg Tom. "Dat zul je wel zien" zei de man weer. "Eerst gaan we iets halen uit mijn auto". Tom wist niet wat de bedoeling was maar liep mee naar de auto van de man. De man opende zijn koffer en er lag een blauwe platic zak in met iets klein in. Tom moest het vastpakken en terug mee naar de grafput dragen. Hij deed dit zonder vragen te stellen,want hij wist niet hoe de man zou reageren. De man beveelde om de inhoud van de zak in de put te gooien. Tom deed dit maar was geschokt van wat er in zat. Het leek op een ongeboren Foetus! Tom keek in shok terug naar de man en vroeg wat hier de bedoeling van was. "Je dacht toch niet dat Bart hier nooit achter zou komen en dat hij dit zomaar zou laten gebeuren?" antwoorde de man. "Zit bart hier achter?" vroeg Tom. De man antwoorde niet en richtte terug het pistool tegen Tom's hoofd en haalde de trekker over. BANG!

Tom schoot kletsnat wakker in zijn bed. Het was maar een droom dacht hij. BANG! Hij hoorde terug een luide knal. Ben ik nog aan het dromen? dacht hij bij zich zelf. BANG! Nee hij was klaarwakker nu. Hij hoorde het klaar en duidelijk. Het geluid leek van zijn kamerraam te komen. Hij raapte al zijn moed bij elkaar en besloot om naar buiten te gaan kijken. Eerst zag hij niks en liet hij zijn ogen rustig wennen aan het stratlicht. Langzaam zag hij een man staan midden op de straat. Met een zwarttrainingspak en een blauwe plastic. De man keek recht in de ogen van Tom. Tom hooptte dat hij nog droomde...Maar dit was niet het geval.